O Andaluzyjczyku.
To jedna z najsławniejszych ras z Hiszpanii. Istnieją trzy teorie próbujące wyjaśnić jej korzenie. Pierwsza (najbardziej prawdopodobna) głosi, że u podstaw rasy leżały konie berberyjskie i arabskie sprowadzone do Hiszpanii przez Maurów w VIII wieku. Zwierzęta te skrzyżowane z miejscowym stadem dały początek andaluzyjskiemu. Druga teoria mówi, że rasa pochodzi od 2000 klaczy przywiezionych do Hiszpanii przez kartagińskiego wodza Hasdrubala. Ostatnia sugeruje, że protoplastą rasy mógł być Equus Ibericus, który miał również udział w rozwoju konia berberyjskiego.
W XVI i XVII wieku koń andaluzyjski stał się protoplastą prawie wszystkich europejskich hodowli koni. Klacze i ogiery z królewskich stadnin w Kordowie, Sewilli i Jerez miały wpływ na powstanie koni pełnej krwi angielskiej, neapolitańskich, kladrubskich, fryderyksborskich i lipicańskich. Cortez podbił hiszpańskimi końmi rozległę tereny Ameryki. Tam stały się przodkoami Appaloosa, Pinto, Quarter Horse i wielu innych ras.
http://www.konie.wortale.net/239-Kon-andaluzyjski.html
Wygląd.
Jest to koń średniej wielkości z wysoko osadzoną szyją, o prostym profilu głowy i często pofalowanej grzywie i włosach ogona. Szyja jest zwykle dość gruba, ładnie łukowato wygięta, zgrabnie osadzona na dobrych, skośnie opadających łopatkach. Koń ma głowę o prostym lub lekko wypukłym profilu, z szerokim czołem i dużymi oczyma. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka, kłoda owalna, grzbiet zwarty oraz krótki, a zad dobrze umięśniony, z nisko osadzonym grubym ogonem. Koń posiada dobrą prezencję i taka samą akcje, w której zawiera ruch z wysokim unoszeniem kończyn, używany podczas parad, nazywany paso de andatura. Najczęściej występuje maść siwa, ale także gniada, kara, izabelowata. Spotykane są też konie kasztanowate i derszowate. Wzrost waha się od 150 do 160 cm.
Hodowla.
Obecnie konie andaluzyjskie hoduje się w regionie Jerez de la Frotera.
Jest to koń spokojny i cierpliwy, łagodny i inteligentny o wyrównanym temperamencie, bardzo mocno przywiązujący się do człowieka, doskonały do jazdy w siodle. Był używany podczas Korridy.
Te niezwykle wrażliwe zwierzęta są nadzwyczaj przyjemnymi, lecz mimo to ognistymi wierzchowcami, o dużej wytrzymałości, małych wymaganiach i dobrym charakterze.
morgan858 